Viva Dydaktyka w UG i spotkanie autorskie dr Beaty Karpińskiej-Musiał
O byciu matką-akademiczką, dydaktyce i tutoringu rozmawiali uczestnicy wydarzenia “Viva Dydaktyka w UG!” zorganizowanego 30 maja br. przez Centrum Doskonalenia Dydaktycznego i Tutoringu. To już ponad rok jak nowa jednostka UG działa na rzecz podwyższania poziomu nauczania na naszej, jak i na innych uczelniach.
- Jesteśmy w procesie udoskonalenia zmieniania i transformowania, a nie sprostania jakimś procedurom, które są atrakcyjne wyłącznie na papierze. Myślę, że wszyscy nie możemy już w inny sposób uprawiać dydaktyki, jak właśnie w taki tutorski - podsumowała działalność CDDiT zastępca dyrektora jednostki dr Beata Karpińska-Musiał.
Wspólne zdjęcie tutorów UG z certyfikatami
Na spotkaniu obecni byli dydaktycy, którzy brali udział w serii szkoleń organizowanych przez Centrum. Dla wielu “Viva Dydaktyka” było zwieńczeniem tego procesu. Prorektor ds. Studentów i Jakości Kształcenia dr hab. Arnold Kłonczyński prof. UG wręczył dydaktykom z naszej uczelni pierwsze w historii UG certyfikaty tutoringu.
Otrzymali je: dr inż. Irena Bylińska; dr Grzegorz Kapuściński; dr Joanna Sarbiewska; dr hab. Hanna Makurat-Snuzik, prof. UG; dr Magdalena Bulińska; dr hab. Michał Kubiak, prof. UG; mgr Irena Moszczyńska-Janicka; dr Dorota Godlewska-Werner; dr Aleksandra Walewska; dr Maja Maciejewska-Szałas; dr inż. Joanna Poczobut; dr Piotr Dąbrowski; dr Katarzyna Węgrzyn; dr hab. Elżbieta Jankowska, prof. UG; dr Jan Miklas-Frankowski.
- Byliście dla nas mentorami - zwrócił się do dr. Grzegorza Grzegorczyka i do dr hab. Agnieszki Kowalkowskiej, prof. UG z CDDiT dr Grzegorz Kapuściński. - Ale wszyscy, którzy dzisiaj odebrali te certyfikaty, uczyli się też od siebie. Ja się od was bardzo dużo nauczyłem. Za ten czas wszyscy możemy sobie nawzajem podziękować.
dr Beata Karpińska-Musiał
Wręczenie certyfikatów tutorskich zakończyło pierwszą część wydarzenia. Uczestnicy przeszli na pierwsze piętro Biblioteki Głównej Uniwersytetu Gdańskiego, gdzie o 18:00 rozpoczęło się spotkanie autorskie dr Beaty Karpińskiej-Musiał. Jej książka „Harcowanie na planie. Her-storia stawania się matką-akademiczką w polskim uniwersytecie" jest autoentografią, która opowiada o doświadczeniach autorki podczas wspinania się po szczeblach hierarchii naukowej. Jednocześnie dr Beata Karpińska-Musiał opisuje, jak łączyła swoją pracę z innymi obowiązkami m.in. macierzyństwem. Cała historia kończy się nieudanym procesem habilitacji, który był główną motywacją do napisania tego dzieła.
- To jest książka, która rzuca wyzwanie czytelnikowi pod względem metodologicznym. Miesza styl naukowy z eseistycznym. Publikacja była z jednej strony oskarżana o nieprecyzyjność naukową. Mówiono, że nie jest w żaden sposób autoetnografią. Z drugiej strony pojawiały się głosy, że jest to autoetnografia najwyższej próby - opowiadał dr Jarosław Jendza, który prowadził spotkanie.
Autorka opowiadała o wielu znaczeniach słowa „harcowanie” w tytule książki - Jednym z nich było harcowanie między zawodami związanymi z językiem angielskim - tłumaczyła dr Beata Karpińska-Musiał - Pracowałam jako tłumaczka, jako freelancerka, jako nauczycielka, jako ktoś, kto prowadził szkołę prywatną oraz w zawodach związanych z turystyką. Ten ostatni zawód wiąże się też z takim harcowaniem w kontekście geofizycznym czyli podróżami…
Książka „Harcowanie na planie. Her-storia stawania się matką-akademiczką w polskim uniwersytecie” dostępna do kupienia tutaj.
