Nowa książka prof. Marion Brandt o Alfredzie Döblinie

Niewielu pisarzy niemieckojęzycznych poznało II Rzecząpospolitą tak dobrze, jak Alfred Döblin, który jesienią 1924 r. przez dwa miesiące podróżował po kraju. Marion Brandt bada po raz pierwszy spotkanie pisarza z Polską i polskimi Żydami na podstawie jego rękopisów. Charakteryzuje takie zabiegi, jak: anonimizacja rozmów, zamazanie tła logistycznego podróży lub inscenizowanie oralności, za pomocą których Döblin przekształcił swoje przeżycia z podróży w tekst literacki. Autorka korzysta z metody critique génétique, która jest rozszerzona o podejście hermeneutyczne.

Nur wenige deutschsprachige Schriftsteller von Rang lernten die Wirklichkeit der Zweiten Republik Polen (1918–1939) so gut kennen wie Alfred Döblin, der das Land im Herbst 1924 drei Monate lang bereiste. Marion Brandt erkundet Döblins Begegnung mit Polen und den polnischen Juden erstmals anhand der Reisenotizen und Handschriften. Die Nachlassdokumente vermitteln einen Einblick in Döblins Schreibwerkstatt und erlauben es, die Literarisierung und teils auch Fiktionalisierung der Reiseerlebnisse zu rekonstruieren. Die Studie nutzt Methoden der critique génétique, die um ein hermeneutisches Vorgehen erweitert werden.