Ogólnopolski konkurs na recenzję przekładu Tłumacze świata
Do 29 kwietnia 2018 można składać prace w konkursie na recenzję przekładu "Tłumacze świata": recenzja przekładu dowolnego tłumaczenia z listy książek nominowanych do 9. edycji Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki musi być oryginalna i napisana samodzielnie.
W tym roku na liście nominowanych książek znalazły się cztery tłumaczenia: dwa z języka angielskiego i dwa z języka niemieckiego (poniżej w porządku alfabetycznym, wg nazwiska autora):
1) Sacha BATTHYANY, A co ja mam z tym wspólnego? Zbrodnia popełniona w marcu 1945 roku. Dzieje mojej rodziny (Und was hat das mit mir zu tun? Ein Verbrechen im März 1945. Die Geschichte meiner Familie), z niemieckiego przełożyła Emilia Bielicka, wydawnictwo Czytelnik.
Sacha Batthyany, szwajcarski dziennikarz węgierskiego pochodzenia natrafia przypadkowo na opis morderstwa na 180-ciu Żydach na zamku w Rechnitz. W czyn ten zamieszana była jego cioteczna babka, hrabina Margit Thyssen-Batthyány. Autor, zdecydowany odkryć rodzinną tajemnicę, podejmuje podróż w przeszłość: przez Węgry, Wiedeń i sowieckie gułagi aż do Buenos Aires, gdzie spotyka się z byłą więźniarką obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Mierząc się z trudnym pytaniem o współodpowiedzialność w zbrodni przodków, udaje mu się znaleźć odpowiedź na istotne pytanie: czy traci się ojczyznę, odkrywając otchłań rodzinnej historii? „Nie” – twierdzi autor – „wtedy ją się nareszcie znajduje”. (Dorota Danielewicz)
2) Wolfgang BAUER, Porwane. Boko Haram i terror w sercu Afryki (Die geraubten Mädchen: Boko Haram und der Terror im Herzen Africas), z niemieckiego przełożyła Elżbieta Kalinowska, zdjęcia Andy Spyra, wydawnictwo Czarne.
Nigeria. Muzułmańska sekta Boko Haram sieje terror. Uprowadzone kobiety mają służyć jako seksualne niewolnice. Wolfgang Bauer, reporter „Die Zeit”, dociera do dziewcząt z grupy niemal trzystu uczennic, porwanych w 2014 roku z internatu w Chibok. Ucieczka z bagien – fortecy oprawców – przywróciła je życiu, ale nie uwolniła od piekła pamięci. Ich przejmujące relacje są czymś więcej niż dokumentem zbrodni. To opowieść o heroicznych wysiłkach powrotu do normalności, często z dzieckiem poczętym z gwałtu, i o sile kobiet. Patrzą na nas z fotografii Andy’ego Spyra’ego. Zdają się pytać: a ty? Reagujesz na zło? (Magdalena Grochowska).
3) Arlie Russell HOCHSCHILD, Obcy we własnym kraju. Gniew i żal amerykańskiej prawicy (Strangers in Their Own Land. Anger and Mourning on the American Right), z angielskiego przełożyła Hanna Pustuła, wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Amerykanie są dziś nacją głęboko podzieloną na – w największym uproszczeniu – prawicę i lewicę. Hochschild, emerytowana profesor socjologii z Berkeley, pisze reportaż z pogranicza badań naukowych. Pragnie zrozumieć swych współplemieńców z „drugiej strony”, sięgnąć empatią poza mur wzajemnych uprzedzeń i obcości. Wybiera się w tym celu w pięcioletnią podróż do „matecznika amerykańskiej prawicy” – Luizjany. Stara się wniknąć w mentalność zwolenników Partii Herbacianej, dotrzeć do uczuć determinujących ich polityczne opcje. Podobne próby wzajemnego zrozumienia przydałyby się też po obu stronach naszego polskiego „muru”. (Mariusz Kalinowski)
4) Ben RAWLENCE, Miasto cierni. Największy obóz dla uchodźców (City of Thorns: Nine Lives in the World’s Largest Refugee Camp), z angielskiego przełożył Sergiusz Kowalski, wydawnictwo Czarne
„Każdy w Dadaab ma swoją historię, którą ciągłe opowiadanie wypolerowało jak gładzoną tysiącem rąk drewnianą klamkę”. W tym największym na świecie obozie dla uchodźców na granicy Kenii z Somalią historie są szczególnie cenne – czasem muszą wystarczyć za cały dobytek. Brytyjski dziennikarz Ben Rawlence wysłuchał setek opowieści i opisał dziewięć żywotów oddających nadzieje i beznadzieję życia we współczesnym panoptykonie. Są tu terroryzm, humanitarna inżynieria społeczna, ale i szekspirowski dramat miłosny ze spiskiem somalijskich pielęgniarek w tle. Pięknie Ben Rawlence słucha i pięknie powierzone sobie historie podaje dalej. Pięknie też kwitną cierniowe krzewy, choć ranią dotkliwie. (Katarzyna Nowak)
Pomoc w dostępie do nominowanych książek uzyskać można pisząc na adres: konkurstlumaczeswiata@
Więcej informacji oraz regulamin konkursu: http://www.