Pożegnanie Profesora Jana Ciechowicza

Urodził się 24 czerwca 1949 roku w Koluszkach, tam też ukończył szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące. Był absolwentem KUL-u, gdzie pod okiem wybitnych teatrologów, profesor Ireny Sławińskiej i profesora Zbigniewa Raszewskiego, ukończył z wyróżnieniem w 1972 roku studia w zakresie filologii polskiej ze specjalnością teatrologiczną. Zaraz potem przeprowadził się do Gdyni i podjął pracę w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego, z którym był związany do końca, pełniąc w nim przez wiele lat funkcję kierownika Katedry Dramatu, Teatru i Widowisk. Od roku 1995 wykładał też historię teatru w gdyńskim Studium Wokalno-Aktorskim im. Danuty Baduszkowej.

Jeszcze na studiach zadebiutował jako krytyk teatralny na łamach „Tygodnika Powszechnego”, z którym współpracował potem stale przez ponad 20 lat. Badawczo zajmował się głównie historią dramatu i  teatru polskiego XIX i XX wieku, a także dziejami teatru trójmiejskiego. Osobne studia i rozprawy poświęcił m.in. Kalidasie, Szekspirowi, Mickiewiczowi, Wyspiańskiemu, Schulzowi, Mrożkowi i Wojtyle. Opublikował prawie 200 artykułów, 20 książek „pod redakcją” i cztery książki autorskie: Sam na scenie. Teatr jednoosobowy w Polsce (1984), Dom opowieści. Ze studiów nad Teatrem Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka (1992), Myślenie teatrem (2000), Teatr i okolice (2010).

Przez szereg lat pełnił funkcję prezesa gdańskiego oddziału Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, był też wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Historyków Teatru, członkiem Komitetu Nauk o Sztuce PAN i wielu stowarzyszeń naukowych.

Wśród Jego licznych odznaczeń i wyróżnień znalazł się Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za rozprawę Sam na scenie (1981), Nagroda Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI) za Dom opowieści i Pomorska Nagroda Artystyczna w roku 2004 w dziedzinie teatru za redakcję tomu 200 lat teatru na Targu Węglowym w Gdańsku. Był dwukrotnie nominowany do Nagrody Artusa i wielokrotnie wyróżniany nagrodą naukową Rektora UG.

Pan Profesor miał niezwykłą charyzmę i osobowość. Był uwielbianym mistrzem i wsparciem dla swoich uczniów, żywą encyklopedią i duszą towarzystwa, niezmordowanym bywalcem i komentatorem trójmiejskich wydarzeń kulturalnych, zapalonym kibicem piłkarskim.